Op 27 juni 2012 hebben SP, D66, CU/SGP, CDA en VVD in de Provinciale Staten van Zuid-Holland met hun stem aangegeven de RijnlandRoute door de polders en Voorschoten de beste keuze te vinden, tegen beter weten in. Monique Lamers blogt van zich af

“Het is al een voldongen feit. We kunnen het toch niet tegen houden. We maken er het beste van. ”“Als ik het niet doe, doet een ander het.”“Tsja, in de politiek moet je nu eenmaal compromissen sluiten.”“Nu stemmen we weliswaar voor, maar op een ander moment, in een andere tijd, onder andere omstandigheden stemmen we tegen.”“Ja, maar we krijgen er wel wat voor terug.” Zie hier enkele uitspraken waarachter mensen zich  verschuilen als zij hun eigen keuzes goed willen praten. In de Provinciale Statenzaal hingen ze woensdag bijna tastbaar in de lucht.

Mensen die in een recent verleden nog fel en goed beargumenteerd tegen de RijnlandRoute  door de polders en Voorschoten en langs Leiden  waren, hebben op woensdagmiddag 27 juni één voor één en duidelijk verstaanbaar het voor uitgesproken.   De belangrijkste afspraak voor  politici, namelijk die met de kiezers  die zij vertegenwoordigen, is hiermee geschonden.

En ja, compromissen horen erbij in ons polderland. Maar als zij ontaarden in gemarchandeer over principiële strijdpunten verliest de politiek haar geloofwaardigheid.

Na een lange fietstocht in onze mooie regio arriveerde ik woensdag in het Provinciehuis. Verwaaid kwam ik op het balkon, alwaar ik even later de stemming over het Zoeken naar Balanstracé  meemaakte. Wat een ontluistering.

Hoe moeilijk kan het zijn te accepteren  dat er  nu eenmaal een grens is aan  het  autoverkeer, gezien onze gezondheid, onze polders, onze rust, onze natuurlijke basis, het ruimtebeslag.  Is het werkelijk niet mogelijk om hiervoor goede alternatieven te bedenken? Vanwaar die onwil? Welke machtspolitiek speelt zich hier af?

Waarom staat niet onze gezondheid op de eerste plaats maar de obsessie voor ongeremd autoverkeer? Waarom moeten weidevogels en polders voor de zoveelste keer wijken voor asfalt?

Vragen vragen vragen. Maar ook hoop: een zo fout besluit kan toch niet uitgevoerd  worden? Onze samenleving verandert snel en het besef dat het zo niet door kan gaan groeit. Misschien denken we later terug  aan deze dramatische dag als de dag die  het keerpunt ten positieve  markeerde. Juist vanwege het absurde van dit besluit.

Daarom heb ik in mijn agenda genoteerd: Op 27 juni 2012 hebben SP, D66, CU/SGP, CDA en VVD in de Provinciale Staten van Zuid-Holland met hun stem aangegeven de  RijnlandRoute door de polders en Voorschoten de beste keuze te vinden, tegen beter weten in.

Natuurlijk ben ik trots op onze Statenfractie van GroenLinks vanwege hun inzet, en  daarnaast wil ik er mijn vreugde over uitspreken dat ook de Partij voor de Dieren, de PvdA en de PVV  zich niet mee hebben laten voeren door de waan die asfaltmanie heet. De inzet van zoveel  burgers, ook woensdag waren velen aanwezig,  dwingt respect af en is  hoopgevend. De weg ligt er nog lang niet. Voor de komende tijd klinkt de leuze van de demonstratie op 3 juni: Never ever give up!