Twanneke Nijhuis is inmiddels alweer twaalf jaar directeur van de Stichting Welzijn Ouderen Voorschoten (SWOV). “Ik nam het stokje over van Elize van der Kraats. De SWOV heette toen nog Gecoördineerd Ouderenwerk Voorschoten . Ik heb sociale gerontologie gestudeerd en hbo-bejaardenwelzijnswerk. Het werken met oudere mensen heeft mij altijd erg getrokken. En ik vind het nog steeds geweldig leuk om te doen.” Twanneke coördineert het werk van een groot aantal vrijwilligers en stuurt hen aan.

Hannie van Luijk werkt al bijna vier bij de SWOV als ouderenadviseur. Zij heeft de opleiding maatschappelijk ouderenwerk gedaan. “De lijntjes zijn heel kort. Mensen weten dat als ze mij bellen, er meteen iets gebeurt. Als iemand een begeleider zoekt om te gaan wandelen, kan ik vaak dezelfde dag nog een vrijwilliger benaderen om dat te  doen.” 

De stichting mag alleen ouderen ondersteunen die zelfstandig wonen. Zo gauw iemand een indicatie krijgt voor een verpleeg- of verzorgingshuis kan dat niet meer. En als mensen dan geen familie, vrienden of kennissen hebben, kan het met hun administratie vaak mis gaan. Officieel is administratieve ondersteuning een onderdeel van het zorg zwaartepakket maar in de praktijk krijgen deze mensen nauwelijks hulp en zijn ze kwetsbaar. Ze hebben het recht via een Cliëntenraad die ondersteuning af te dwingen maar die drempel is gewoon veel te hoog. Ouderen in een verzorgingshuis krijgen ook een lagere taxikostenvergoeding en er is geen bezoekregeling met de Zonnebloem. Je sociale netwerk dreigt zo te krimpen. Als iemand voor de eerste keer voor een activiteit in een verzorgingshuis gaat, gaat Hannie van tevoren vaak even langs om een paar mensen te vragen zich over de nieuweling te ontfermen. “Maar soms kost zo’n activiteit dan toch weer geld en dat is er dan niet.”

Op dit moment houden Twanneke en Hannie zo’n 20 ouderen extra in de gaten. 4 daarvan zitten inmiddels in een schuldhulpverleningstraject. In 2009 was dat er nog maar één. De financiële crisis laat ook bij ouderen zijn sporen na. Ook ouderen komen er niet graag voor uit dat ze financiele problemen hebben. “Oudere mensen zijn onderling ook niet altijd aardig tegen elkaar. En iemand die weinig te besteden heeft, kan geïsoleerd raken.” Een bijkomend probleem is dat ouderen slecht op de hoogte van subsidieregelingen zijn. “Het is goed dat de gemeente daarom een informatiefolder heeft uitgebracht. Alleen hadden er wat meer gedrukt mogen worden en is hij nog niet volledig.” Zo kan ook het lidmaatschap van de cirkelbus vergoed worden.

Op dit moment zijn 12 van de 100 vrijwilligers gespecialiseerd in het helpen met de financiële administratie. De belastingaangifte doen zij echter niet voor de cliënten. Dat is te complex en het risico op fouten is te groot. Bovendien zijn er genoeg instanties die gratis hulp bij het invullen van belastingpapieren verlenen. Zoals de ANBO en de vakbonden.  Twanneke zou graag zien dat de computerregeling (waarbij de gemeente geld beschikbaar stelt voor de aanschaf van een pc) ook voor ouderen gaat gelden. “Zij worden steeds vaker verwezen naar websites. “ Maar ook voor de sociale contacten kan het goed zijn. “Ze kunnen contact onderhouden met familie of lotgenoten en kunnen tips uitwisselen”, vult Hannie aan. Er worden gratis cursussen gegeven.

Het bijzondere van het werk van de SWOV is dat het twee kanten op werkt. “Onze cliënten worden geholpen door vrijwilligers maar worden vaak zelf ook vrijwilliger. Helpen anderen als er medicijnen gehaald moeten worden, gaan mee voor een bezoek aan een arts of ziekenhuis. Ze voelen zich weer nuttig, er wordt op hen gewacht en ze horen weer ergens bij.” En dat is precies wat Twanneke en Hannie voor ogen hebben. “Mensen zo lang mogelijk mee laten doen in onze samenleving.”  Voor meer informatie kan gekeken worden op  http://www.swo-voorschoten.nl/