Ruud Arnoldi werkte tot september 2010 als opbouwwerker in de Vlietwijk en Noord Hofland, om bewonersinitiatieven te ondersteunen. Armoede heeft met tal van oorzaken te maken zoals puur financiële maar ook de mate van participatie in de samenleving, kwaliteit van wonen, persoonlijke competenties en psychische stressfactoren zijn zaken om rekening mee te houden.
Volgens Arnoldi is het de “bedoeling dat je zoveel mogelijk met deze ‘dimensies’ rekening houdt bij het opzetten van activiteiten; dat je alert bent op deze dimensies en op die manier de arme kan betrekken bij zo veel mogelijk maatschappelijke zaken, hoe moeilijk dat ook is”.
“Armoede leidt vaak tot isolatie omdat mensen het als hun persoonlijk probleem zien, een persoonlijk falen waar ze op eigen kracht uit moeten komen. En dat is lastig. Het is essentieel dat je dan als gemeenschap én als gemeente die basisvoorwaarden creëert om mensen weer de stap naar en in de samenleving te zetten. De kunst is om mensen weerbaar te maken”. Opbouwwerk draagt daar volgens Ruud aan bij. Zeker als je dat werk vanuit een buurtcentrum kan doen.
Wil je armoede aanpakken dan is maatwerk essentieel. In de praktijk ziet Ruud het instrument van de bijzondere bijstand wel eens tekort schieten. Schoolgaande kinderen kunnen bijvoorbeeld van een computerregeling gebruik maken, maar wat heb je daar als driejarige aan? Zo was er een vluchtelingengezin dat maar 1 dagdeel aan kinderopvang kon betalen. Voor het kind was het belangrijk onder leeftijdsgenootjes te komen en vaker naar de peuterspeelzaal te gaan. Op deze manier kan immers al in een vroeg stadium de taal ontwikkeling gestimuleerd worden en wordt op latere leeftijd een taalachterstand voorkomen. Bijzondere bijstand bleek hier niet in te kunnen voorzien zodat uiteindelijk via het Charitasfonds extra geld op tafel moest komen om dit kind twee dagdelen extra naar de opvang te kunnen laten gaan.
Vlietwijk is een mooie wijk met behoorlijk wat groen. Het is volgens Ruud ook een wijk waar verborgen armoede voorkomt, vooral onder ouderen. Dit bleek tijdens een door hem georganiseerde themabijeenkomst over armoede in de Vlietwijk waar enkele schrijnende gevallen aan het licht kwamen. “Het ging om mensen die tot drie weken te weinig eten hadden en vanwege schaamte en/of onmacht er geen bekendheid aan gaven. Daarnaast was er sprake van isolatie omdat mensen financieel niet mee konden doen, zoals het betalen van een consumptie, en daarom liever thuis bleven. Armoede die zichtbaar is aan hoe mensen met hun geld omgaan, voorzichtig, ieder dubbeltje omdraaiend.” Dat de financiële basis voor mensen erg smal kan zijn werd voor Ruud nog eens bevestigd toen de kinderinstuif 'de woensdagmiddagclub' de contributie van 50 eurocent tot één Euro verhoogde met als gevolg dat bijna de helft van de kinderen niet meer kwam opdagen. Dit is ook meteen een belangrijke les die Ruud wil meegeven, minima zijn erg kwetsbaar. Je moet dus dubbel zo voorzichtig zijn als je daar gaat bezuinigen.