Zaterdag 16 januari werd in Utrecht de gemeenteraadscampagne van GroenLinks ingeluid. Monique was erbij. Zij kwam supergemotiveerd terug uit Utrecht. "Het was weer erg gezellig maar vooral heel inspirerend en hoopgevend. En ja, groen werkt!"
Op de bijeenkomst over klimaatbeleid wond Tweede Kamerlid Kees Vendrik er geen doekjes om: de klimaattop in Kopenhagen is mislukt. Op internationaal niveau wordt te weinig tot stand gebracht. Van landelijk niveau hoeven we ook niet veel te verwachten. Nu komt het dus aan op de lagere overheden, zoals de gemeenten. Vergeet ook de grote energiereuzen: die krijg je toch nauwelijks in beweging. We kunnen immers niet lang meer wachten : voorkomen moet worden dat het klimaat op hol slaat..
Dit kwam hard over en ik vroeg me af hoe we deze sombere boodschap nog om kunnen buigen in een boodschap van hoop. Maar dat gebeurde gelijk al: we gaan het gewoon doen! GroenLinks wethouders vertelden hoe zij de weg naar klimaatneutraliteit aanpakken. Ze zijn enthousiast en deskundig. De gemeenteraad van Apeldoorn heeft bijvoorbeeld besloten om ervoor te zorgen klimaatneutraal te zijn in 2020. Dat is erg ambitieus maar de wethouder werkt er hard aan om het te kunnen realiseren. En er blijkt meer mogelijk te zijn dan ik als buitenstaander zou denken
Oplossingen worden door de wethouders bedacht, en berekeningen gemaakt: hoeveel CO2-reductie bereiken we als we 8 windmolens plaatsen? Hoeveel als op alle daken zonnepanelen staan? Hoeveel minder uitstoot van het verkeer bereiken we als we met de ziekenhuizen afspreken dat zoveel mogelijk onderzoeken van een patiënt op één dag worden gepland? Dat is nog klantvriendelijker ook. Hoe kunnen we de regie houden over onze eigen energievoorziening en wat is de rol van energiebedrijven daarin? Door dit zo voortvarend aan te pakken, zullen de gemeenten ver komen. Veel verder dan als ze zou hebben gezegd: het is nu eenmaal erg moeilijk en eigenlijk niet te doen, dus laten we onze handen niet branden.
Laten we in Voorschoten aan deze wethouders een voorbeeld nemen.
Mijn motto is: Wees realistisch, vraag het onmogelijke. Wat vandaag onmogelijk lijkt te zijn, wordt mogelijk gemaakt door onze wethouders. Trots en geïnspireerd gingen we weer naar huis.