Donderdag 11 oktober kwam het verlossende antwoord op de vraag of de gronden van de Donkhoeve gespaard zouden kunnen blijven. Dat antwoord was positief. Besloten is de weg met een flauwe buiging zo aan te leggen dat de gronden van de Donkhoeve ongemoeid kunnen blijven. GroenLinks is uiteraard blij met dit resultaat en feliciteert alle betrokkenen. De vraag is wel waarom het nodig was zo lang te steggelen over een zo voor de hand liggende oplossing. Met een beetje gezond verstand en goede wil had men dit ook twee jaar geleden kunnen bedenken. Lees vooral nog even verder.

Ruim twee jaar geleden, in juni 2010, werd aan de Raad het Masterplan Herstructurering Dobbewijk voorgelegd. Dit plan voorzag onder meer in een rondrijroute ter ontsluiting van het braakliggend deel van het industrieterrein. De GroenLinks fractie heeft bij de vaststelling van het masterplan aan het College van B&W verzocht om bij de uitwerking de groene zone rond de historische Donkhoeve (rijksmonument uit 1564) te ontzien. Wij hadden begrepen dat dat inderdaad zou gebeuren, maar tot onze verbazing zagen wij in het hieropvolgende structuurplan de route toch over een deel van het terrein van de Donkwoning lopen, waarbij de omringende sloot zou worden gedempt en de aangrenzende houtwal zou worden gesloopt. Als argument werd met name naar voren gebracht dat het volgens de geldende inzichten omtrent rondrijroutes op industrieterreinen niet wenselijk was een "knik" in de weg aan te leggen. Het werd al snel duidelijk dat de bewoners en eigenaren van de Donkhoeve niet van plan waren akkoord te gaan met een dergelijke aantasting van hun terrein, maar het college bleef volhouden dat het onvermijdelijk was. Samen met de CDA fractie heeft de GroenLinks fractie vervolgens diverse keren d.m.v. vragen en moties getracht het college tot andere gedachten te brengen. Gisteren hebben we vernomen dat nu eindelijk besloten is de weg met een flauwe buiging zo aan te leggen dat de gronden van de Donkhoeve ongemoeid kunnen blijven. Wij zijn uiteraard blij met dit resultaat en feliciteren alle betrokkenen. Intussen vragen we ons wel af waarom het nodig was om zo lang te steggelen over zo'n voor de hand liggende oplossing, die met een beetje gezond verstand en goede wil ook twee jaar geleden had kunnen worden bedacht.