Voor atletiekvereniging Voorschoten ’97 zijn de druiven zuur, want zij strijden al meer dan 10 jaar voor een vernieuwde atletiekbaan. De wethouder betoogde dat langer wachten met de noodzakelijke vernieuwing niet verantwoord was, maar kon daarmee kennelijk zelfs zijn eigen CDA fractie niet overtuigen.
Alle fracties beklaagden zich over het ontbreken van helder beleid rond de sportaccommodaties in Voorschoten. Hierdoor is het al jaren onduidelijk wat verenigingen van de gemeente mogen verwachten en is er een risico van willekeur. Begin 2016 is al eens een afwegingskader vastgesteld, maar in de praktijk blijkt dit nauwelijks duidelijkheid te geven. Dit college heeft in het afgelopen jaar weliswaar een “Visie op Sport en Bewegen” uitgewerkt, maar precies de sportaccommodaties zijn daar geen onderdeel van. Begin dit jaar al drong GroenLinks daar juist op aan, samen met de PvdA en D66, maar het college en de coalitiepartijen vonden dat toen nog onnodig. Nu is het accommodatiebeleid wel beloofd, maar dat komt op zijn vroegst in de loop van volgend jaar.
GroenLinks had ook pas willen beginnen met de renovatie van de atletiekbaan nadat er een beleid was vastgesteld, maar vindt ook dat verenigingen nu niet de rekening moeten krijgen voor een decennium bestuurlijk onvermogen. Toen duidelijk werd dat wachten tot lang uitstel zou leiden, wilden we daarom het geld alvast beschikbaar stellen.
Geen enkele fractie lijkt te twijfelen aan de noodzaak van de renovatie, of de plaats van de baan in het komende beleid. Het uitstel is dus vooral een tik op de vingers van een wethouder die zijn huiswerk niet op orde had. Dat is niet onterecht, maar de raad heeft hier zelf ook boter op het hoofd. Het is nu niet de gemeente, maar de atletiekvereniging die last heeft van uitstel. Dat voelt oneerlijk en het had best anders gekund.