GroenLinks is trots op haar wethouders, dat kan niet vaak genoeg gezegd worden, en Marijke Kleijweg was er daar de afgelopen vier jaar één van. Wij zijn trots op haar, op wat zij allemaal heeft gedaan en op wat zij heeft bereikt. Lees verder voor de afscheidsspeech van fractievoorzitter Monique en bekijk ook de foto's.
"Vier jaar geleden maakte GroenLinks bij de verkiezingen een sprong: we gingen van twee naar drie zetels. Steef Harlaar en Marijke, jij, hadden door hun enorme inspanningen in de jaren daarvoor een groot krediet opgebouwd onder de Voorschotense bevolking. Jullie verlieten de raad maar we hadden drie zetels en een nieuwe fractie trad aan.
We kwamen met deze winst in beeld als collegepartij en we deden mee met de onderhandelingen. Daar kwam uit dat GroenLinks in het college zou gaan, dat de sociale portefeuille naar GroenLinks ging en dat laatste maakte dat jij onze wethouder zou zijn. Dat gaf wat beroering: dat GroenLinks deel uit zou maken van een college in Voorschoten werd door sommigen gezien als een gevaarlijk experiment. Ook werd voorspeld dat de coalitie al snel uiteen zou spatten vanwege de extreme, buitenissige ideeen van GroenLinks.
En meer van dat soort kwalificaties werden gegeven. In die omstandigheden ben je aangetreden, en je hebt de moed gehad om ja te zeggen op de vraag of je wethouder zou willen zijn. En dat is mooi. We zijn je zeer erkentelijk dat je dat hebt gedaan. Je had geen traditie om op terug te vallen en een nieuwe fractie was ook aangetreden. Het begin was niet altijd makkelijk, maar het is helemaal goed gekomen. We zijn goed op elkaar ingespeeld geraakt en we hebben onze weg gevonden. We zijn een heel goed team geworden en dat was ook dankzij jou. Je hebt laten zien dat je een goede, solide wethouder was. Loyaal aan het college, betrouwbaar als het ging om afspraken, om financiën.
GroenLinks is trots op haar wethouders, dat kan niet vaak genoeg gezegd worden, en jij bent er een van. En we zijn ongelooflijk trots op jou, op wat jij gedaan hebt, en ook de moed die je hebt gehad om door te gaan en ook hoe je door bent gegaan het vervolgen van je eigen koers. We zijn heel dankbaar voor deze keuze en voor wat je hebt gedaan.
Je hebt veel bereikt, Marijke, zichtbaar (ik denk aan de wmo, jongeren, ouderen, vrijwilligersbeleid en de scholenbouw, zeker niet het makkelijkste dossier, maar je bent doorgegaan, rustig en degelijk ) maar ook minder zichtbaar. De manier waarop je samenwerkt met anderen, gewoon, in de dagelijkse beslissingen. We hebben in het dorp gezien hoeveel respect je hebt opgebouwd. Natuurlijk verschilden we wel eens van mening, maar dat kon. We waren altijd rustig met elkaar bezig. Het feit dat dat zo’n goede loop heeft gehad is ook dank zij jouw instelling.
Het is niet altijd makkelijk geweest, dat heb ik al gezegd. Jij en je collega-bestuurders hebben zwaar onder vuur gelegen er heel. We hebben allemaal moet vechten tegen beelden die onterecht werden opgeroepen over het beleid van het college, tegen wantrouwen. Dat was niet altijd makkelijk, en daarom is het des te moediger dat jij je koers bent blijven varen.
Vanavond neem je afscheid van je functie als wethouder. We vinden het jammer dat je niet door kunt gaan, maar zo gaat dat in een democratie: de kiezer spreekt en we nemen nu afscheid.
Wij hopen dat je je kennis en ervaring op een andere manier zult blijven inzetten. Eerst uitrusten natuurlijk, want zoals de burgemeester al zei: het is een enorme inspanning zo’n functie, maar we hopen dat je dan door kunt gaan met je kennis en dat we kunnen steunen op jouw ervaring.
We willen na vandaag nog uitgebreider afscheid nemen. Ik bied je nu alvast bloemen aan namens bestuur en steunfractie. En ik wil ook nog even Michiel noemen die op de achtergrond Marijke altijd gesteund heeft. En wij weten allemaal hoe belangrijk dat is voor een wethouder. We komen elkaar binnenkort ook wel weer tegen, maar rust eerst lekker uit."